1. KOŚCIÓŁ PARAFIALNY
Neogotycki kościół pw. św. Leonarda Opata zbudowany został w latach 1905-1909 według projektu słynnego architekta Józefa Piusa Dziekońskiego, twórcy 71 kościołów. Ufundowany przez Stanisława F. Brogowicza z Trzebuczy, przy współudziale Ignacego Popiela z Turny i ks. Karola R. Leszczyńskiego. Wyposażenie wnętrza barokowo/rokokowe (chrzcielnica, ołtarze boczne) i neogotyckie. W początkach XX w. świątynia została obsadzona drzewami przez zasłużonego proboszcza liwskiego ks. Karola R. Leszczyńskiego, autora 27 wierszowanych sentencji w duchu ekologii chrześcijańskiej umieszczonych na metalowych tabliczkach przy każdym drzewie.
2. FIGURA MATKI BOSKIEJ Z DZIECIĄTKIEM
Kamienna figura ufundowana przez ks. Karola R. Leszczyńskiego jako wotum za ocalenie przed śmiercią w czasie I wojny światowej, wzorowana na Pięknych Madonnach gotyckich.
3. KAPLICZKA św. MARKA
z 1838 r. nad rzeczką Miedzanką rozgraniczającą niegdyś dwa miasta: Liw Stary i Liw Nowy. Postawiona w miejscu kaplicy i późniejszego kościółka szpitalnego św. Ducha z II poł. XV w.
4. FIGURA ŚW. JANA NEPOMUCENA
patrona podróżujących. Kapliczka ufundowana w 1901 r. przez rodzinę Grudzińskich z Liwa.
5. ZABYTKOWY KRZYŻ ŻELAZNY
przeniesiony ze wzgórza zwanego Podfigury – dawnego cmentarza istniejącego od XVII w. Grzebano na nim zmarłych śmiercią nagłą i niespodziewaną, nieochrzczonych oraz ofiary epidemii, a także żołnierzy napoleońskich powracających z Rosji w 1812 r. i powstańców listopadowych. Pomnik z 2014 r. ustawiony na mogile powstańców listopadowych – 11 żołnierzy Królestwa Polskiego, poległych i zmarłych w czasie walk na Liwskich Mostach w kwietniu 1831 r.
6. KRZYŻ CHOLERYCZNY (KARAWAKA)
Replika wcześniejszego krzyża postawionego w czasie epidemii cholery. Wzorowany był na cudownym krzyżu z hiszpańskiego miasta Caravaca uważnego za skuteczne remedium na wszelkie choroby zakaźne. Karawaki stawiano podczas epidemii jako ofiary przebłagalne.
7. KRZYŻ PAMIĄTKOWY
na miejscu liwskich kościołów parafialnych (pierwszy kościół Liwski powstał zapewne już w poł. XIV w.). Krzyż ustawiony uroczyście w 2013 r. na miejscu drewnianego kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela spalonego w 1700 r. i kolejnych pamiątkowych krzyży stawianych w tym miejscu przez mieszkańców Liwa od czasu pożaru. Przy krzyżu dwie zabytkowe kropielnice z granitu pochodzące z dawnego kościoła. Kościół liwski istniał zapewne już w XIV w.
8. DAWNY RYNEK MIEJSKI
Podłużny plac położony przy dawnym ważnym trakcie handlowym i pocztowym z Warszawy do Wilna zwanym Wielki Gościniec Litewski. Na rynku handlowano, ale wykonywano także egzekucje, ponieważ Liw miał prawo miecza i utrzymywał kata, którego jednak niechętnie użyczał innym miastom, bo jak czytamy w archiwaliach: Kata nie damy, bo trzymamy go dla wygody jedynie naszych mieszkańców! W 1869 r., Liw utracił prawa miejskie, które posiadał od II poł. XIV wieku, odebrane mu na mocy ukazu zaborczych władz rosyjskich.
